Nella notte di passaggio dal vecchio al nuovo anno, noi giovani della parrocchia, siamo stati invitati dal viceparroco don Roberto Ferrante a vivere insieme un momento di preghiera. La preghiera l’abbiamo fatta nella cappella delle suore vincenziane (Figlie della Carità) dove era presente il vescovo della Diocesi mons Palmieri e la comunità delle Piccole Missionarie Eucaristiche che vivono qui in mezzo a noi. Abbiamo iniziato l’adorazione eucaristica alle 23.30 e abbiamo terminato alle 00.30. All’inizio abbiamo pregato insieme con una preghiera suggerita dal sacerdote e poi siamo rimasti in silenzio  e adorazione fino a dopo mezzanotte, quindi fino all’inizio dell’anno nuovo.

Mentre tutta la città era in festa con fuochi di artificio  e tanta allegria, noi siamo stati in silenzio, silenzio di ringraziamento per l’anno passato e silenzio di richiesta di aiuto per l’anno nuovo che iniziava. Nei primi minuti dell’anno 2014 siamo stati invitati a riflettere sulle parole di Papa Francesco dirette ai giovani di tutto il mondo a Rio de Janeiro quest’ estate. Personalmente mi hanno colpito molto queste parole che il papa ha detto: “Io so che voi volete essere terreno buono, cristiani veramente, non cristiani part-time; non cristiani “inamidati”, con la puzza al naso, così da sembrare cristiani e, sotto sotto, non fare nulla; non cristiani di facciata, questi cristiani che sono “puro aspetto”, ma cristiani autentici.”

Ho avvertito e compreso ancora meglio che il papa  insieme con tutta la chiesa ama molto noi giovani, ha fiducia in noi, nella nostra libertà; e questo lo conferma stesso il papa quando dice: “So che voi puntate in alto, a scelte definitive che diano senso pieno.”

Abbiamo terminato la preghiera accogliendo la benedizione del Signore e con un canto dedicato alla Madonna. Dopo abbiamo vissuto un momento di condivisione scambiando gli auguri tra di noi. Tornando a casa, il chiasso della città lentamente si spegneva ma, la gioia nei nostri cuori continuava ad essere la stessa. Anche noi abbiamo festeggiato come tutti gli altri…ma in maniera diversa.

Concludo solo con due semplici parole: “ GRAZIE GESÙ!”

Genc Gjoci

Guxim për të filluar një Vitin e Ri mes të gjithëve por ndryshe!

Në natën e ndërrimit të viteve, ne të rinjtë e famullisë, kemi qenë të ftuar nga zëvëndës famullitari don Roberto Ferranti për të kaluar së bashku një moment lutjeje. Lutjen e kemi zhvilluar në kapelën e shtëpisë së motrave Vinçenciane (Bijat e Dashurisë së Krishterë) ku i pranishëm ka qenë ipeshkëvi i dioqezës mons. Cristoforo Palmieri dhe bashkësia e motrave Misionare të Vogla Eukaristike që janë të pranishme këtu mes nesh. Kemi filluar Adhurmin Eukaristik në orën 23:30 dhe kemi mbaruar në orën 00:30. Në minutat e para kemi lutur së bashku me një lutje të sugjeruar nga meshtari dhe pastaj kemi qëndruar në heshtje deri pas mesnate , pra deri në fillimin e Vitit të Ri. Ndërkohë që i gjithë qyteti ishtë në festë me fishekzjarre dhe brohoritje të ndryshme ne kemi qenë në heshtje, heshtje falenderimi për vitin e kaluar dhe heshtje lutjeje për ndihmë për Vitin e Ri që po vinte. Në minutat e para të Vitit 2014 kemi qenë të ftuar për të reflektuar mbi fjlaët e papa Fra

nçeskut  që ju ka drejtuar të rinjëve të gjithë botës në Rio de Zhanero këtë verë. Personalisht më kanë goditur më shumë këto fjalë që papa ka thënë: “Unë e di se ju dëshironi të jeni tokë e mirë, vërtetë të krishterë e jo të krishterë  part-time (me kohë të pjesshme); jo të krishterë “të kollarisur” që në paraqitje duken të krishterë të mirë por thellë thellë nuk bëjnë asgjë; jo të krishterë sa për sy e faqe, këto të krishterë që janë vetëm në dukje por të krishterë autentikë.”. Kam ndjerë dhe kuptuar akoma më mirë që papa në bashkim me Kishën na do shumë ne të rinjëvë dhe kanë shumë besim në ne, në lirinë tonë; e këtë e konfirmon vetë papa duke thënë: “E di se ju shikoni lart, në zgjedhje përfundimtare që i japin kuptim të plotë jetës suaj”!

Kemi mbyllur lutjen duke pranuar bekimin e Zot it dhe me një Këngë ndaj Zojës së Bekuar. Pastaj kemi kaluar të gjithë së bashku një moment bashkëndarjeje duke shkëmbyer edhe urimet për njëri tjetrin. Duke u kthyer në shtëpi zhurmat në qytet po mbaronin (po shuheshin) ndërsa gëzimi në zemrat tona vazhdonte të ishte i njejtë! Edhe ne festuam si të tjerët por ndryshe…Mbaroj vetëm më dy fjlaë: “FALEMINDERIT JEZUS”!

Genc Gjoci

Aggiungi commento